unnamed1
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow
Shadow

Η παράδοση είναι ζωντανή όταν μεταδίδεται.

Η Σχολή Τέττιξ ιδρύθηκε με στόχο να αναδείξει και να διαφυλάξει τη βυζαντινή και δημοτική μουσική — δύο από τους σημαντικότερους πυλώνες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών, σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους και σεβασμό στις ρίζες μας, καλλιεργούμε τη γνώση, το ήθος και την αγάπη για την παραδοσιακή μουσική τέχνη.
Στόχος μας είναι η συνέχεια και η ανανέωση μιας ζωντανής παράδοσης που ενώνει γενιές και φωτίζει το μέλλον.

Καθημερινά τμήματα

Συνεχείς εκδηλώσεις

Αναγνωρισμένο πτυχίο

ΚΡΟΥΣΤΑ


Κρουστό όργανο που έχει μεταλλικό ή πήλινο σώμα, ανοιχτό στη μία άκρη και στην άλλη έχει δέρμα τεντωμένο που παράγει ήχο ρυθμικό και δυνατό ώστε να κρατάει την ορχήστρα σε σταθερό ρυθμό. Το βρίσκουμε σε παραλλαγές και με διαφορετικές ονομασίες όπως ταραμπούκα, στάμνα, ταμπουλέκκι, τσιμπουρλέκι  κλπ 

OYTI

Έγχορδο όργανο με μακρά ιστορία, θεωρείται ο πατέρας πολλών σύγχρονων λαουτοειδών. Ξεχωρίζει για το στρογγυλό σκάφος του και τον κοντό λαιμό χωρίς τάστα, που επιτρέπει στον μουσικό μεγάλη ελευθερία στους μικροτονισμούς.
Το ούτι έχει ζεστό, γεμάτο ήχο και παίζεται με πένα. Είναι βασικό όργανο της ανατολικής λόγιας μουσικής και χρησιμοποιείται για ταξίμια, σύνθετες μελωδίες και πλούσιες αρμονίες. Απαιτεί δεξιοτεχνία, αλλά ανταμείβει με την εκφραστικότητά του.

KANONAKI
Πολύχορδο όργανο που χρησιμοποιείται ευρέως στη μουσική της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας.
Όπως προδίδει το όνομα του προέρχεται από τον κανόνα του Πυθαγόρα εφαρμογή του οποίου  είναι και εξελίχθηκε στο διάβα των αιώνων στη σημερινή του μορφή.
Ανήκει στην κατηγορία των Ψαλτηρίων και παίζεται με τα δάκτυλα  έχοντας χαρακτηριστικό γλυκό ήχο και ακρίβεια μοναδική στην εκτέλεση των μικροδιαστημάτων της Βυζαντινής μουσικής.

ΛΥΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Χαρακτηριστικό όργανο της Κωνσταντινούπολης που δοξάστηκε στα χέρια Ρωμιών μουσικών. Μικρό σε μέγεθος, μοιάζει με τη δωδεκανησιακή λύρα, και έχει ήχο χαρακτηριστικό παραπονιάρικο που προσιδιάζει στην ανθρώπινη φωνή. 

Έχει τρεις χορδές και παίζεται με δοξάρι και με τα νύχια.  Διαφοροποιείται από τις άλλες λύρες λόγω της μεγαλύτερης μεσαίας χορδής. Όργανο μοναδικό, με σπάνιο ηχόχρωμα και περίσσεια ποιότητας αποτελεί πρόκληση για κάθε μουσικό εκτελεστή. 

ΤΑΜΠΟΥΡΑΣ

Παραδοσιακό ελληνικό έγχορδο με μακρύ στενό μάνικο και μικρό ηχείο. Είναι απόγονος της αρχαίας πανδούρας και πρόγονος του μπουζουκιού.
Ο ταμπουράς διαθέτει μετακινούμενα τάστα που επιτρέπουν διαφορετικούς δρόμους και κλίμακες. Ο ήχος του είναι καθαρός και λεπτός, ιδανικός για συνοδεία φωνής ή για απλές αλλά ιδιαίτερα εκφραστικές μελωδίες. Χρησιμοποιήθηκε από τους δημοτικούς τραγουδιστές και τους λογίους της εποχής για διδασκαλία και σύνθεση.

ΒΙΟΛΙ

Το πιο γνωστό έγχορδο της οικογένειας των τοξοτών, με μεγάλη παρουσία στην παραδοσιακή και λόγια μουσική. Έχει λεπτό ξύλινο σώμα και τέσσερις χορδές που παίζονται με δοξάρι.
Το βιολί ξεχωρίζει για τη δυνατότητά του να αποδίδει έντονο συναίσθημα, γρήγορα περάσματα και πλούσιες μελωδίες. Στην ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει κεντρικό ρόλο, ιδιαίτερα στα νησιά και στη στεριανή Ελλάδα, όπου συνοδεύει χορούς και τραγούδια με καθαρό, δυναμικό και λαμπερό ήχο.

ΝΕΥ

Αερόφωνο όργανο με βαθιά πνευματική παράδοση, ιδιαίτερα διαδεδομένο στη Μέση Ανατολή και στην οθωμανική μουσική. Είναι κατασκευασμένο συνήθως από καλάμι και έχει επτά τρύπες που επιτρέπουν στον μουσικό να δημιουργεί ποικιλία φθόγγων.
Ο ήχος του είναι απαλός, μελωδικός και συχνά περιγράφεται ως «ανθρώπινη φωνή που αναπνέει». Για να παιχτεί σωστά απαιτεί ιδιαίτερη τεχνική στο φύσημα, κάνοντας το νέυ ένα όργανο που συνδέεται με εσωτερικότητα, έκφραση και συναίσθημα.

ΘΑΜΠΟΥΡΑ

Ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους χρόνους ἡ Πανδουρῖδα-Ταμπούρ, διαδραμάτιζε καθοριστικὸ ῥόλο στὴ διδασκαλία τῆς μουσικῆς. Ἡ ὕπαρξη ὅλων αὐτῶν τῶν δεσμῶν-τάστων στὸν βραχίονα τοῦ ὀργάνου βοηθοῦσε τὸν μαθητὴ νὰ ἀντιλαμβάνεται τὰ τονιαῖα διαστήματα τῆς μουσικῆς. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ὅλοι οἱ Ῥωμηοὶ μουσικοὶ διδάσκονταν-μελετοῦσαν-συνέθεταν μὲ τὴ βοήθεια τοῦ ὀργάνου αὐτοῦ.
Ὁ Χρύσανθος στὸ Μέγα Θεωρητικὸ τῆς Μουσικῆς ἐμφατικότατα διακηρύττει τὴ χρησιμότητα τοῦ ὀργάνου στὴν σπουδὴ τῆς μουσικῆς. Ὅλοι οἱ Ῥωμηοὶ Μουσικοὶ τὸ χρησιμοποιοῦσαν ὡς ὄργανο μελέτης, σπουδῆς καὶ σύνθεσης νέων μελωδιῶν, τόσο στὴν ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ ὅσο καὶ στὴν ἐξωτερική – κοσμική.