Ποιοι είμαστε

Ο ιατροφιλόσοφος Γιώργος Ναούμ, προβεβλημένος γιατρός και πρωτοψάλτης έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 μια πνευματική κίνηση για να στεγάσει τα όνειρα του. Ο σύλλογος, αρχικά, και σχολή “Τέττιξ” αργότερα υπήρξαν το δεύτερο σπίτι του και απαρχή μιας μεγάλης “περιπέτειας” που έτεινε να σημαδέψει ανεξίτηλα το βηματισμό του ως μουσική προσωπικότητα. Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν στην σχολή του Αριστείδη Μόσχου αμέσως μετά την εκδημία του σπουδαίου αυτού οργανοπαίκτη.

Όμως τα χρόνια που η σχολή λειτουργούσε στο νεοκλασικό κτήριο της οδού Λυσίου στην Πλάκα, ήταν αυτά που έκαναν το Τέττιξ γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Μαθήματα βυζαντινής μουσικής και παραδοσιακών οργάνων, σεμινάρια εξειδικευμένα πανεπιστημιακού επιπέδου, συναυλίες, εκδηλώσεις, γλέντια. Οργασμός δραστηριοτήτων που ανέδειξαν τη σχολή Τέττιξ ζωντανό κύτταρο ρωμέικης παράδοσης. Όλο το χειμώνα δράσεις και το καλοκαίρι σεμινάρια στην επαρχία και στο εξωτερικό. Όλη η σχολή μια οικογένεια με όχημα την ελληνική μουσική. Στα χρυσά χρόνια της σχολής στυλοβάτες και συνοδοιπόροι οι Γρηγόρης Νταραβάνογλου και Μανώλης Καρπάθιος που με λογισμό και όνειρο έστησαν μια πρωτοποριακή σχολή για τα ελληνικά δεδομένα.

Πλέον στην τρίτη φάση της, ο πρόεδρος Γιώργος Ναούμ αναθέτει στον Χρήστο Πανάγου την καλλιτεχνική διεύθυνση της σχολής στις νέες πλέον και ευρύχωρες εγκαταστάσεις στην οδό Ραγκαβή 49, Γκύζη. Με νέο όραμα και στήσιμο προσαρμοζόμαστε στα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα και η προσφορά πλέον αποκτά την εγκυρότητα κρατικής δομής. Η επίσημη πολιτεία αναγνωρίζει την παραδοσιακή μουσική ως ισότιμη με την δυτική και πλέον οι προσφερόμενες γνώσεις αποκτούν κρατική εγκυρότητα.

Ο Γιώργος Ναούμ κοιτάει μπροστά, νοιώθει ότι η βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική θα αποτελέσουν τροφό για όλον τον πλανήτη μετά από πγεωπολιτικές ανακατατάξεις.

Με το αισιόδοξο βλέμμα του γεμίζει τη σχολή μας με οράματα, ιδέες, πρακτικές λύσεις και ενθουσιασμό. Στο νέο εγχείρημα αρωγός και στήριγμα ό Κώστας Γεροντίδης που εγκολπόθηκε πλήρως το σχέδιο δράσης του Γιώργου Ναούμ και ειν αυτός που κρατάει αναμμένη τη φλόγα που ξεπηδάει μέσα από την έμπνευση του σύγχρονου ιατροφιλοσόφου.